Op het buitendek van de ferry die ons van Duinkerken naar Dover brengt, zien we de witte kliffen steeds dichterbij komen. Boven op de klif zien we het silhouet van een ander icoon van het graafschap Kent in Engeland: Dover Castle.  Nog even, en dan rijden we over deze brokkelige rand van White Cliffs Country.

Nadat de veerboot is afgemeerd in de haven, wacht ons een uitdaging: links rijden. Rustig rijden we van de boot af richting ons eerste doel: dat kasteel boven op de kliffen. Zonder brokken  – go with the flow is het advies – komen we op de parkeerplaats aan. Bij de receptie kopen we voor 68 pond een English Heritage Overseas Visitor Pass, daarmee kunnen we een week lang met z’n tweeën Engels erfgoed bezoeken. Dat klinkt best duur, maar als je weet dat de entree van het kasteel alleen al 25 pond per persoon is, dan is zo’n pas een prima deal. Helemaal als je weet dat je nog meer bijzondere plekken (kastelen, landgoederen, forten, prehistorische plekken zoals Stonehenge, om maar wat te noemen) gaat bezoeken.

Icoon van White Cliffs Country

Dover Castle is niet zomaar een kasteel. Het is hét icoon van de Engelse zuidkust, het grootste kasteel van Engeland zelfs, meer dan duizend jaar oud, vol intriges en geheimen, maar still going strong. Hier druipt de historie van af. Ridders kletterden hier met hun wapens, koningen beslechtten hier oorlogen en in de Tweede Wereldoorlog werd het een schuilplaats en het commandocentrum voor Operatie Dynamo, een grootschalige evacuatie-actie waarbij Britse en Franse soldaten na de Slag om Duinkerke werden gered. Geheime tunnels, een ondergronds ziekenhuis, eindeloze trapportalen, enorme zalen: alles is goed bewaard gebleven. Je moet er honderden treden voor op, maar dan sta je op de top van het kasteel. Een fraai uitzicht over land en zee is je beloning. Je ziet dan ook meteen dat de witte kliffen verder reiken dan Dover alleen. Dit deel van het graafschap Kent wordt niet voor niets White Cliffs Country genoemd.

Met dank aan Shakespeare

Na het kasteel rijden we (links!) naar Samphire Hoe, net ten westen van Dover. Dat klinkt als een plaatsje uit een Engelse detective, maar het is een stukje nieuw Engeland in Kent. Het ligt pal onder de witte kliffen en is zo’n vijfentwintig jaar geleden gecreëerd met grond dat vrijkwam bij het graven van de Kanaaltunnel. Zo’n vijf miljoen kubieke meter krijt mergel kreeg een nieuwe plek langs de kust van Engeland. In de jaren erna ontstond een fraai natuurgebied van zo’n veertig hectare waar flora en fauna een prima heenkomen hebben gevonden. Het gebied is vernoemd naar de rock samphire (zeevenkel) die hier ook in Shakespeares tijd uitbundig groeide en bloeide op de witte kliffen. Het was toentertijd een delicatesse. De grote schrijver kwam regelmatig in Dover en omgeving en kende de kliffen: hij verwerkte ze samen met het plantje in een passage in King Lear. Eén witte klif wordt door locals dan ook Shakespeare Cliff genoemd.

There is a cliff whose high and bending head looks fearfully in the confined deep…
Halfway down hangs one that gathers samphire, dreadful trade!

King Lear – Shakespeare

White Cliffs Country brokkelt nog steeds

We wandelen door deze nieuwe natuur, met aan de ene kant de grote, witte kliffen en aan de andere kant, achter een enorme sea wall, het Kanaal. Het ziet er op het eerste oog kaal uit, want er groeien geen bomen. Maar de rijkdom is enorm, als je weet waar je moet kijken. Er groeien hier talloze bijzondere planten, er fladderen vlinders en ook tientallen vogelsoorten weten Samphire Hoe te vinden. Wat vooral bijzonder is: het is rustig hier. Geen massa’s toeristen. Je komt een enkele wandelaar of fietser tegen, maar verder ben je alleen met de wind en de zee. Aan het einde van Samphire Hoe ligt een groot kiezelstrand waar de branding onophoudelijk met de miljoenen stenen speelt. Een eenzame zonaanbidder ligt verderop tussen de witte brokstukken – de kliffen brokkelen namelijk nog steeds af, gemiddeld zo’n centimeter per jaar, hebben knappe koppen uitgerekend. Maar soms gaat het wat sneller, dus het blijft uitkijken op en onder de kliffen.

In de voetsporen van Ian Fleming

Dat de kliffen een spannende locatie zijn, wist ook Ian Fleming, de auteur van de James Bond-boeken. Hij woonde een tijdje pal onder zo’n witte klif, iets ten noorden van Dover, in St. Margaret’s Bay. Het huis staat er nog steeds, maar spannende boeken worden er niet meer geschreven. Ondertussen maken we kennis met het Engelse weer – net zoiets als het Nederlandse weer trouwens. Zon heeft plaatsgemaakt voor regen, maar met plu en regenjas wandelen we gewoon verder, langs het kustpad dat door White Cliffs Country voert. Opdrogen en opwarmen doen we bij The Coastguard, de niet te missen pub annex restaurant onderaan de witte kliffen in St. Margaret’s Bay. Al driehonderd jaar een vaste waarde, dus grote kans dat heer Fleming er ook eens een drankje heeft gehaald.

Regen in Kent? Deal with it

Eenmaal opgedroogd rijden we verder noordelijk door White Cliffs Country en belanden via een fraaie golfcourse (waar Ian Fleming vast ook wel eens een balletje heeft geslagen) in Deal. ‘Gelukkig’ is het weer begonnen te regenen maar dat houdt ons niet tegen de beroemde pier van Deal te bezoeken. Dan maar foto’s met paraplu. Deal was ooit een belangrijke havenstad en maakte deel uit van de zogeheten Cinque Ports. Dat waren in de Middeleeuwen de vijf belangrijkste havens van Engeland, waaronder ook Dover en het verderop gelegen Sandwich – door verzanding nu vijf kilometer van zee verwijderd –  behoorde. Deal viel net buiten die top vijf, maar was lid van deze maritieme club en werd zelfs de drukste haven. Tegenwoordig is van die bedrijvigheid niet veel meer over, het is nu vooral een authentiek kustplaatsje geworden waar je eindeloos kunt dwalen over de boulevard, door de smalle straatjes en langs historische panden en kastelen. En over de pier natuurlijk. We belanden verwaaid en een beetje verkleumd weer in een pub/inn/bed&breakfast, en wat voor eentje: The King’s Head. Hier worden al zo’n tweehonderdvijftig jaar zeebonken, dwaalgasten, drenkelingen, schippers, landlopers, detectiveschrijvers en verzopen bezoekers zoals wij warm onthaald: “Welcome love, take a seat. What can I get you, dear?” Geen koffie in elk geval. Na zoveel witte kliffen is het hoog tijd voor iets sterkers.

White Cliffs Country – Kent – Engeland

White Cliffs Country ligt in Kent. Dit graafschap is vooral bekend als ‘de tuin van Engeland’ maar de kust met witte kliffen is minstens zo iconisch. Dover, Deal en Sandwich vormen de drie belangrijkste locaties in White Cliffs Country. Om in Dover te komen zijn er twee mogelijkheden: over zee of via de Eurotunnel. Vanuit Duinkerken en Calais varen ferry’s contant heen en weer, duur 1,5 tot 2 uur. Prijs afhankelijk van tijdstip van boeken. Per persoon ongeveer 25 euro enkele reis. Neem je ook je auto mee, dan zijn de prijzen vanaf ongeveer 80 euro enkele reis. Je kunt ook onder het Kanaal door, je auto komt dan op een trein te staan. Trip duurt ongeveer een half uur. De Eurotunnel loopt tussen Calais en Folkestone, dat ligt zo’n 15 kilometer westen van Dover. Enkele reis met auto vanaf 125 euro. (Prijspeil 2022)

MEER LEZEN OVER ZUID-ENGELAND

• De magie van Stonehenge
• De muziek van Bexhill-on-sea
• Naar het einde van de wereld