Geen traditionele ‘koekoeksklok’ te zien in Avoriaz. In dit dorp in de Franse Alpen – tussen het Meer van Genève en de Mont Blanc – kom je geen chalet tegen. Wel huizen en hotels die qua architectuur totaal afwijken van wat je in andere wintersportbestemmingen ziet.

Huizen met een ‘houten jas’

Het enige waar Avoriaz wel aan vasthoudt, is hout. De bouwwerken hebben stuk voor stuk een ‘houten jas’.  Hier vind je houten hoogbouw, zelfs wolkenkrabbers, tot wel zeventien verdiepingen hoog. Avoriaz is ontsproten uit de geest van een aantal vooruitstrevende archictecten met een revolutionair plan: een duurzaam en autovrij skiresort. Dat klinkt hartstikke trendy en eigentijds, maar niks van dat alles: Avoriaz is al in de zestiger jaren gebouwd. Het eerste pand, Hôtel des Dromonts, werd in 1966 opgeleverd.

Net een enorme dennenappel

En dat hôtel is meteen al een bijzonderheid. Het ziet eruit als een enorme dennenappel en dat is precies de inspiratiebron voor het ontwerp. De buitenkant van het pand ziet er uit als schubben van een dennenappel. Als er  een laagje sneeuw opligt, wordt het ontwerp versterkt. Het hotel ligt, net als bijna alle andere accommodaties in dit dorp, praktisch op de piste. Ski-in-ski-out was in de zestiger jaren dus ook al interessant.  Omdat de pistes letterlijk voor de deur liggen en winkels en restaurants op loopafstand zijn, heb je eenvoudigweg geen auto nodig, was de gedachtengang. Maar goed, je moet er nog wel kómen.

Bezoekers hebben twee opties. Of je pakt de skilift van het lager gelegen Morzine. Of je komt met de auto en je parkeert in de speciale parkeergarage buiten het dorp. Moet je dan met je bagage en pakkelarie door de sneeuw naar je hotel worstelen? Gelukkig niet. Auto’s mogen niet in het dorp komen, maar paardensleeën, rupsvoertuigen en sneeuwscooters fungeren als taxi.

Speciale skilift naar Avoriaz

De architecten wilden een skidorp creëren dat niet teveel ruimte in beslag neemt en waar alles dichtbij is. Dan zit er maar een ding op: de lucht in. Geen oppervlakte vretende losse chalets, maar hoogbouw. Met een organische bouwstijl die opgaat in de omgeving. Gekozen werd voor een locatie bovenop een onbewoonde en – tot dan toe onbegaanbare – berg, zevenhonderd meter boven het bergdorp Morzine. Om daar een dorp te kunnen ontwikkelen, werd een speciale skilift gebouwd die bouwvakkers, timmermannen en materiaal naar boven kon brengen. Die lift is nog steeds in gebruik, maar nu voor toeristen.

Architectuur Avoriaz nog steeds een inspiratiebron

De ontwerpen van de houten panden zijn toonaangevend, helemaal in de zestiger en zeventiger jaren, toen duurzaamheid nog geen issue was. En nog steeds vormt Avoriaz een inspiratiebron voor menig architect. De panden hebben een betonnen karkas en een houten ‘jas’ die de warmte binnenhoudt. Geen pand is gelijk, asymmetrische en organische vormen voeren de boventoon. Net zo grillig als het omliggende landschap, een soort chaotische geometrie. Van een afstandje is soms niet te zien waar de berg ophoudt en een bouwwerk begint. Over ‘opgaan in de omgeving’ gesproken. Verder is er nergens in Avoriaz een plat dak te zien. De daken zijn zo ontworpen dat ze isolerend zijn en tegelijkertijd veel sneeuw kunnen houden, porte neige wordt dat ook wel genoemd. Als je dit Franse bergdorp bezoekt, kan je niet anders dan vaststellen dat Avoriaz een opvallende verschijning is in de Franse Alpen.

Winter’sport’ maar dan heel anders in Avoriaz en Morzine

Ok, je komt natuurlijk niet alleen voor de architectuur naar dit deel van de Franse Alpen, in de omgeving van de buurdorpen Avoriaz en Morzine. Naast skiën, snowboarden, langlaufen en sneeuwschoenwandelen kun je hier winter’sport’ op een heel bijzondere manier beleven.

Shinrin yoku

Simone Simpson en haar partner Neil runnen het bedrijfje  Magical Snow Treks. Een van de activiteiten die ze aanbieden, is shinrin yoku, oftewel een bosbad. Het fenomeen komt uit Japan, waar het wordt ingezet als therapie. Door langzaam en stil door het bos te lopen, je te concentreren op wat je ziet, hoort, ruikt en voelt en af en toe tegen een boom aan te gaan zitten of liggen, maak je je hoofd vrij en je geest leeg, dat is het idee. In de bossen van Morzine kwam ik helemaal tot rust.

Bain sonore

Amandine Tissot runt een bedrijfje met de veelzeggende naam Altitude Bien-Etre, welzijn op niveau dus. Naast massages kun je bij haar een bain sonore (geluidsbad) boeken. Ook hier gaat het er weer om concentratie op wat je hoort. Bij het bosbad was het de stilte, bij het Amandine gaat het om geluiden. De geluidsgolven doen iets met je geest en je lichaam. Ik voelde me lichter en rustiger.

Fatbiken

Helemaal hip & happening: fatbiken.  Op de dikke banden van deze fiets cross je (schijnbaar) moeiteloos door de sneeuw. Maar het blijft opletten geblazen want even niet opletten en ja hoor, daar lig je.  Gelukkig val je zacht, heb ik ervaren.

Eet- en slaaptips Avoriaz en Morzine

• Je kunt gezelllig binnen zitten of van het uitzicht genieten op het terras of in een van de doorzichtige iglo’s van Bulles des Mines d’Or. In dit resto serveren ze de lekkerste raclettes (gesmolten kaas). Met gebakken aardappeltje en kleine cornichons…. mmmmm!
• In Avoriaz at ik bij La Folie Douce hemelse modder, oftwel de lekkerste chocolademousse. Aanrader na een dag in de sneeuw.
• In Morzine sliep ik in Le Dahu hôtel&spa
• In Avoriaz overnachtte ik in Résidence Pierre & Vacances

MEER ALPEN

• Op kaasexpeditie in Zwitserland
• Rodelen in Oostenrijk