Of ik tijd had om *morgen* naar Japan te gaan. Dat was de vraag. Nou, voor zo’n aanbod gooi je je agenda over de kop, toch? Geen tijd voor reiskriebels, het was koffer pakken en op naar Schiphol*. Ik wist dat ik enigszins analfabetisch door Japan zou reizen, want mijn kennis van de Japanse taal gaat niet verder dan konnichiwa (hallo) en arigato (dank je wel). Dat het ook op andere fronten een andere wereld is, kwam ik al snel achter. Ik blééf me verbazen. Een paar wetenswaardigheden en gekkigheden die ik heb opgedaan tijdens mijn eerste bezoek aan winters Japan.

In Japan rijden ze links

Was even schrikken, de eerste meters in het Japanse verkeer: ze rijden hier namelijk links. Ik had geen idee waarom, want de Engelsen hebben hier toch nooit de dienst uitgemaakt? Er zit een mooi historisch verhaal achter, kwam ik achter via de Tokyo-website. Het heeft alles met samoerai en zwaarden te maken.

Schrijn of tempel

In Japan struikel je bijna over de tempels en schrijnen. Prachtige bouwwerken waar Japanners veel respect voor hebben. Je ziet ze overal staan, ook tussen de wolkenkrabbers van Tokio of Osaka. Want: heilige grond en dus onaantastbaar. Veel Japanners hangen het shintoïsme aan, de religie waarin liefde en respect voor de natuur voorop staat. Voor ons westerlingen zien tempels en schrijnen er misschien hetzelfde uit, maar er is wel degelijk een verschil. In een tempel worden de doden geëerd, bij een schrijn de levenden. Een schrijn is te herkennen aan de toegangspoort.

Zonden wegwuiven met wierook

Als je onder de Kaminarimonpoort In Asakusa loopt, beland je in het oudste deel van Tokio. Het is een drukte van belang in deze straat waar tientallen winkeltjes te vinden zijn. Je kunt hier (vooral in de weekenden en tijdens feestdagen) bijna over de hoofden lopen. De grote rookontwikkeling voor de Senso-ji-tempel duidt niet op vuur, maar juist op iets heiligs. In een grote ‘pan’ wordt wierook verbrand. Eromheen staan Japanners de rook naar zich toe te wuiven. Wierook reinigt je namelijk van alle zonden.

De wonderman van Japan

Mocht je naar Japan gaan, zorg er dan in elk geval voor een trip met de Shinkansen te maken. Een rit met deze supersnelle trein is een echte belevenis. Wachtend op de trein op het station van Tokio viel me een meneer op in een rood uniform met een grote vuilniszak. Passagiers die uitstapten, gooiden keurig hun afval in de zak. Daarna stapte deze man in de trein. De miracle man wordt hij ook wel genoemd. De wonderman dus. Of wondervrouw, kan ook. Deze in rood pak uitgedoste mensen krijgen het voor elkaar om de trein binnen een paar minuten helemaal schoon te maken. Want aan prullenbakken doen ze haast niet in Japan, ook niet in de trein. Iedereen neemt zijn eigen rotzooi namelijk mee naar huis. Kunnen wij nog wat van leren.

Keurig wachten op je beurt

Niet alleen ruimen (de meeste) Japanners hun eigen rotzooi op, ze zijn in veel dingen super gedisciplineerd. Op het station stonden we keurig tussen de Japanners in een rij te wachten op het sein dat we in mochten stappen (nadat de wonderman zijn werk gedaan had). Die trein vertrekt stipt op tijd en mócht het toch later worden – wij zaten in een enorme sneeuwstorm waardoor de snelle trein niet zo snel kon rijden – dan krijg je 100.000 keer excuses te horen.

Warme en schone billen

Waar in Japan ik ook kwam, van luxe hotel tot eenvoudig eettentje: de toiletbrillen waren verwarmd. Best aangenaam, als je weet dat in Japan de winter best koud kan zijn. De toiletten zijn uitgerust met sproeiers waarmee je billen worden schoongespoeld. Die hoef je niet te gebruiken, maar een keertje uitproberen kan geen kwaad. Ik vond het niks, trouwens.

Vis in bentobox en koffie in blik

In een Nederlands lunchbox zitten vaak een paar bammetjes en een banaan. In Japan zijn ze ook dol op eten uit een doosje, alleen ziet dat er totaal anders uit dan bij ons. De bentobox is een fenomeen in Japan. Op tal van plekken kun je een kant en klare ontbijt- of lunchbox kopen. Eenvoudig in uitvoering of juist mooi vormgegeven. Brood zal je er niet vaak in tegenkomen, wel vis of sushi. Sommige bentoboxen zijn door middel van een ingenieus systeem te verwarmen. Ook typisch in Japan: hete koffie uit blik. Overal op straat kom je apparaten tegen waarin koude en warme dranken verkocht worden. Koffie is sowieso een geliefde drank bij Japanners. Dat was niet altijd zo.

Typisch Japan: stripverhalen

Japanners zijn gek op stripverhalen, of zoals ze dat zelf noemen: manga. Als zo’n strip in een game of tekenfilm tot ‘leven’ komt, dan noem je het anime. Er zijn talloze winkels waar je merchandise kunt kopen die met manga of anime te maken hebben. Ik was echt verbaasd over de hoeveelheid verschillende manga’s, vele zijn totaal onbekend in de westerse wereld. Het is een volwassen kunstvorm in Japan en valt onder de noemer populaire literatuur. En niet alleen voor kinderen, ook het aanbod voor volwassenen is enorm. Stripfiguren/helden kom je echt overal tegen in Japan, tot politieke campagnes aan toe.

Japan: land van vulkanen en onsen

Dat Japan in een aardbevingsgebied ligt, wisten we wel. De ramp na de zeebeving en tsunami bij Fukushima in 2011 staat iedereen nog helder voor de geest. De aardbevingen hebben een connectie met een ander natuurfenomeen in Japan: vulkanische activiteit. Het land ligt in de Ring of Fire, een gebied rondom de Grote Oceaan waar veel vulkanische activiteit is. De vulkaan Fuji die kende ik natuurlijk wel. Maar ik wist niet dat er tientallen nog actieve vulkanen in Japan zijn. Gelukkig hielden ze zich koest toen ik er was. Dankzij die vulkanen is er ook een ander fenomeen ontstaan: de onsen. Dat zijn natuurlijke warmwaterbaden met water afkomstig van vulkanische bronnen. Menig hotel heeft zijn eigen onsen waar je in vulkanisch water kunt badderen. Heerlijk! En nog heilzaam ook.

Rechts van de roodwitte antenne zie je de vulkaan Fuji.

Sokken met tenen

Ik vroeg me altijd al af hoe ze dat deden: met sokken aan in slippers of sandalen. In Japan kwam ik erachter dat er sokken bestaan met een teen: tabi. Onder welke steen heb ik al die tijd geleefd! Natuurlijk gaan ze niet met gewone sokken in die sandalen. En het leuke is: ze zitten opvallend goed. Want ik heb natuurlijk wel een paar van die teensokken gekocht voor thuis. Die houten sandalen met van die blokjes eronder, zoals ik die op de foto draag, heten trouwens geta en mogen alleen buiten worden gedragen. Foutje van mij. Binnen draag je zori, Japanse slippers. Buitenschoenen gaan uit, soms ook in restaurants maar zeker bij mensen thuis.

Op zoek naar sokken op internet kwam ik deze grappige winkel met teensokken tegen 🙂

Er is nog veel meer te vertellen over Japan! Ik ben fan geworden van de shinkansen, de supersnelle trein van Japan. Binnenkort vertel ik je meer over winters Japan en ontdek je Osaka als foodwalhallah van Japan. Ook zal ik het artikel zoals dat in de Telegraaf, Leeuwarder Courant en Dagblad van het Noorden is verschenen hier delen.

*Ik ging in plaats van een plotseling zieke Telegraaf-journalist. Mijn artikel is inmiddels in de krant gepubliceerd.

MEER JAPAN

• Op culinair pad met Yoko
• Supersnel door Japan
• Review hotel W in Osaka

MEER VULKANEN

• Tussen de vulkanen van Costa Rica
• (Niet) naar de top van El Teide op Tenerife
• Cappadocië in Turkije
• Met trein en bus naar de Vesuvius