Het is stil. Zo stil dat je een kevertje hoort kruipen. Het is donker. Zo donker dat de Melkweg schaduwen werpt. Ik zit midden in de nacht midden in een woestijn voor een tent. In Oman om precies te zijn. Een land waar je stil van wordt.  

Vijftig tinten oranje

Vlak voor zonsondergang zijn we na een paar uur hobbelen met een fourwheeldrive over de desert highway bij het tentenkamp in de Sharqiyah-woestijn aangekomen. Want die zonsondergang is er eentje die je niet mag missen. De zon zelf is niet zo spectaculair. Wel het licht dat dit hemellichaam verspreidt over de eindeloze woestijnduinen. Een schilderpalet met rood, bruin en geel tovert vijftig tinten oranje om mij heen. De schoonheid van dit fenomeen is nauwelijks in beeld of woord over te brengen, dus blijf ik er stil naar kijken.

Wake-up call door vogels

Niet alleen de woestijn doet je nietig voelen. ’s Nachts onder de immense sterrenhemel kan ik alleen maar respect hebben voor het universum dat me omringt. Je mist maar één ding hier. En dat is een glas wijn. En internet. Maar eigenlijk mis ik dat niet. Het is prima zo. Als het langzaam aan weer licht wordt, begint een vogeltje te fluiten. En nog een. En nog een. Ze wonen in de schaarse bomen die hier op het tentenkamp staan. Na een paar minuten waaiert het getjilp van tientallen vogels door de woestijn. Een mooiere wake-upcall kan ik me niet wensen.

Natuurlijk zwembad

De zon in Oman schijnt onbarmhartig. Het is dan ook een van de zonnigste en droogste landen ter wereld. In de zomermaanden komt de temperatuur regelmatig boven de veertig en soms vijftig graden, ’s winters schommelt het rond de dertig graden. Geen wonder dat locals en reizigers het water opzoeken. Ook ik verwelkom de koelte bij Wadi Bani Khalid, een natuurlijk zwembad tussen de bergen. Het water komt uit de rotsen en de bergen en belandt uiteindelijk via grotten, canyons en watervallen in deze wonderschone riviervallei. Bewoners uit de vijfentwintig omringende dorpen komen hier naartoe om op vrije dagen te zwemmen, te picknicken, vrienden te ontmoeten of de Perzische tapijten eens goed te boenen. Ik dompel me even onder in deze verkoelende oase tussen de warme bergen en geniet in stilte van de adembenemende omgeving.

In Al Jabal Al Akhdar, een deel van het Hadjargebergte, gingen we hiken. Een bijzondere ervaring. Ik schreef er een blog over voor mijn reisvrienden van website Hicle Holidays. Het was een heus outdoor-avontuur!

Fjorden in Oman?

Naast woestijn en bergen heeft Oman een 1700 kilometer lange kustlijn met baaien, stranden, kliffen én fjorden. Voor de fjorden moet je naar een enclave van Oman, de regio Musandam. Dat ligt een paar honderd kilometer noordelijker, omringd door de Verenigde Arabische Emiraten. Het landschap is hier anders dan in de rest van Oman. De bergmassieven doemen rechtstreeks uit zee op en lijken op de fjorden in Noorwegen, maar dan zonder ijs. We stappen op een dhow, een authentieke boot die je veel in deze regio’s ziet, voor een cruise langs de kust. We worden begeleid door honderden aalschovers die in lange formaties vlak boven het water langs de boot scheren. Dat is al een bijzondere ervaring, maar het mooiste moet nog komen. Dolfijnen. Het duurt een paar minuten, maar daar zijn ze, koppeltjes dolfijnen zwemmen en duikelen met de boot mee. Na het speelkwartier haken de dolfijnen af. De kapitein gooit het anker in een baai tussen de fjorden uit. Nu mogen wij in het water spelen. Ik duik in het kristalheldere water in de Golf van Oman. Snorkelend ontdek ik dat de stille onderwaterwereld al net zo mooi is als de bovenwaterwereld.

Maanlandschap

Dat in Musandam miljoenen jaren lang immens natuurgeweld is geweest, blijkt tijdens de mountain-safari die we maken naar de top van de tweeduizend meter hoge berg Jebal Harim. De fourwheeldrive is geen overbodige luxe als ik zo de weg en vooral de diepe ravijnen waar we langs scheren, bekijk. We komen langs een wadi, waar geiten doodgemoedereerd de rotsen beklimmen en naar je toe komen voor een bananenschil of stukje appel. Na een half uur omhoog hobbelen komen we uit op een buitenaards maanlandschap dat ooit, zo’n 250 miljoen jaar geleden, zee was. Overal om me heen liggen enorme stenen waarin fossielen van vissen en schelpen te zien zijn. Even verderop – we zijn nu op 1600 meter hoogte – ligt een uitkijkpunt. Het panorama vervult me met ontzag. Ik ben er weer stil van.

KIJKTIP – van mijn reis door Oman maakte ik een video met de meest bijzondere momenten.

Sultan Qaboos Grand Mosque Muscat in Oman

Oman is een overwegend islamitisch land. Overal vind je moskeeën, de grootste (en ongetwijfeld mooiste) staat in de hoofdstad Muscat: de Sultan Qaboos Grand Mosque. Als toerist mag je deze moskee buiten gebedsuren bezoeken. Mannen en vrouwen moeten bedekkende kleding dragen en vrouwen dienen gesluierd te zijn. Wie niet conform de dresscode is, kan bij de ingang sluiers en andere bedekkende kleding kopen. Op de website maak je een virtuele tour door deze stijlvolle moskee.

Ook in Schotland vind je bijzondere landschappen.